1. Oczyszczalnia biologiczna S-NPB posiada jako jedna z nielicznych oczyszczalni ścieków ZBIORNIK UŚREDNIAJĄCY, SAMODOZUJĄCY przez co zapobiega  przedostawaniusię m.in.: Piasku, tłuszczów oraz elementów stałych niebiologicznych do komory napowietrzanej.
2. W efekcie: STABILIZAJCIA PRACY OCZYSZCZALNI POPRAWIA SIĘ NIEMAL 3- KROTNIE, A ELEMENTY UKŁADU RECYRKULACJI NIE ZATYKAJĄ SIĘ .
3. Certyfikowane wartości najmniejszego z dostępnych modeli EK-S4 to PRZEPUSTOWOŚĆ NAWET 2000L/DOBĘ.
4. Oczyszczalnia posiada samonośny zbiornik dodatkowo wyposażony w obręcze wzmacniające. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania zbiornik oczyszczalnie NIE WYMAGA OBETONOWANIA w warunkach prostych. Obręcze w sposób wystarczający kotwiczą go w gruncie. W warunkach trudnych, przy wysokim poziomie wód gruntowych ożeborawnie oczyszczalni stanowi pewnego rodzaju zbrojenie dla   betonu.                                                                                                                                              
   
5. Oczyszczalnia EK-S występuje w wersji KOMFORT. Wersja ta wyposażona jest dodatkowo w ZESTAW DO DOZOWANIA POLICHLORKU GLINU, którego zadaniem jest dodatkowa redukcja fosforu Pc oraz azotu Nc. Dzięki temu zastosowaniu zwiększamy stabilizację pracy oczyszczalni, co w szczególności wykorzystywane jest w przypadku nierównomiernego zrzutu ścieku (pensjonaty, małe firmy pracujące w cyklach 2 i 3 zmianowych). Wersja Komfort eksportowana jest do krajów o bardziej rygorystycznych normach środowiskowych, jak: Belgia, Norwegia i Szwecja. 

   1.          zbiornik walcowy

   2.          wzmocnienie zewnętrzne

   3.          rura dopływowa

   4.          komora uśredniania

   5.          element napowietrzający

   6.          filtr wstępny

   7.          pompa mamutowa ścieków

   8.          przelew awaryjny

   9.          komora osadu czynnego

 10.          dyfuzor napowietrzający

 11.          filtr końcowy

 12.          system recyrkulacji osadu

 13.          osadnik końcowy

 14.          koryto przelewowe

 15.          system rozbijania kożucha

 16.          rura odpływowa

 17.          pompa mamutowa osadu

 18.          rozdzielacz powietrza

Ścieki surowe doprowadzane są do komory uśredniania (4). Na dnie komory umieszczony jest grubopęcherzykowy element napowietrzający (5) przeznaczony do intensywnego mieszania i uś­rednienia ścieków w komorze oraz do rozdrabniania grubych zanieczyszczeń. Z komory uśredniania ścieki przepompowywane są następnie pompą mamutową (7) do komory osadu czynnego (9). Pompa mamutowa chroniona jest filtrem wstępnym (6), zatrzymującym grubsze zanieczyszczenia mechaniczne (zawiesiny) w komorze uśredniającej (4). Działanie pompy mamutowej w czasie niskiego dopływu ścieków (lub braku dopływu) pozwała na utworzenie objętości akumulacyjnej, która umożliwia przyjęcie gwałtownego dopływu ścieków (np. po uruchomieniu prysznica, spuszczeniu wody z wanny, pralki itp.) bez przeciążenia hydraulicznego oczyszczalni. W przypadku, gdy zwiększony dopływ ścieków trwa przez dłuższy czas lub w przypadku awarii pompy mamutowej, ścieki mogą dopłynąć grawitacyjnie do komory osadu czynnego (9) poprzez przelew w przegrodzie (8) oddzielający ją od komory uśredniania.

W komorze osadu czynnego (9) następuje oczyszczanie biologiczne ścieków za pomocą osadu czynnego, który tworzą zooglealne skupiska bakterii (heterotroficznych i autotroficznych) zdolnych do eliminacji zanieczyszczeń organicznych i biogennych (związków azotu i fosforu). Zawartość komory jest intensywnie mieszana i natleniana za pomocą dyfuzora drobnopęcherzykowego umieszonego na dnie komory (10). W przypadku, gdy dopływ powietrza do dyfuzora jest regulowany czasowo, w oczyszczalni można uzyskać zwiększony efekt usuwania związków biogennych, ponieważ w okresach bez napowietrzania w komorze osadu czynnego dochodzi do częściowej denitryfikacji (redukcji azotanów do azotu gazowego) i biologicznej defosfatacji (nadmiarowa akumulacja fosforanów w komórkach bakterii osadu czynnego).

Oczyszczone biologicznie ścieki przepływają przez filtr końcowy (11) do rury centralnej osadnika końcowego (13), w którym zachodzi sedymentacja i zagęszczanie osadu czynnego. Sklarowane ścieki, z niewielką ilością zawiesiny, dopływają następnie do koryta przelewowego (14) i dalej do rury odpływowej (16). Wyflotowane na powierzchni osadnika kłaczki osadu czynnego są rozbijane i zatapiane przez system rozbijania kożucha (15). System ten dostarcza sprężone powietrze pod koryto przelewowe, które wydostaję się poprzez otworki na odwodzie i rozdrabnia (zatapia) pływający osad. Zagęszczony osad czynny, gromadzący się w dolnej części osadnika jest przepompowywany (recyrkulowany) za pomocą pompy mamutowej (17) do komory oczyszczania biologicznego (9), co gwarantuje utrzymanie w niej wymaganego stężenia osadu.

Jako źródło powietrza technologicznego dla elementów napowietrzających i pracy pomp mamutowych zastosowano membranową sprężarkę powietrza (z silnikiem elektrycznym 230 V), standardowo usytuowaną w plastikowym pojemniku w bezpośrednim sąsiedztwie oczyszczalni. Rozprowadzenie i regulację powietrza dostarczanego do poszczególnych odbiorników zapewnia rozdzielacz powietrza (18) z ręcznie regulowanymi zaworami, usytuowany wewnątrz zbiornika oczyszczalni. Czas napowietrzania komory uśredniania i komory osadu czynnego oraz czas pracy pomp mamutowych sterowane są cyfrowym wyłącznikiem zegarowym. Wyłącznik zaprogramowany jest dla dwóch trybów pracy:

• z wsuniętym kluczem programowania oczyszczalnia pracuje w trybie ciągłej pracy sprężarki,
• z wyjętym kluczem programowania oczyszczalnia pracuje w trybie przerywanej pracy sprężarki.

Zmiana zaprogramowanych trybów jest zablokowana przez producenta i ich ewentualną korektę może wykonać tylko serwisant. W przypadku, jeśli klient zażąda odblokowania programu, dostawca nie gwarantuje deklarowanej skuteczności oczyszczania.